- żarzenie
- n каление; накал
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
żarzenie się — n I rzecz. od żarzyć się … Słownik języka polskiego
cementować — ndk IV, cementowaćtuję, cementowaćtujesz, cementowaćtuj, cementowaćował, cementowaćowany 1. «spajać, wiązać, zaprawiać, zalewać cementem» Cementować szpary w ścianach. przen. «łączyć, zespalać, jednoczyć; wzmacniać, umacniać» Cementować stosunki… … Słownik języka polskiego
rozżarzyć — dk VIb, rozżarzyćrzę, rozżarzyćrzysz, rozżarzyćżarz, rozżarzyćrzył, rozżarzyćrzony rozżarzać ndk I, rozżarzyćam, rozżarzyćasz, rozżarzyćają, rozżarzyćaj, rozżarzyćał, rozżarzyćany «spowodować, wywołać żarzenie; rozgrzać bardzo silnie»… … Słownik języka polskiego